مارتین سلیگمن (Martin Seligman) را بیش از هر چیز با روانشناسی مثبت گرا می‌شناسند و لقب پدر روانشناسی مثبت گرا را برایش به کار می‌برند. رشته‌ای که حوالی سال ۲۰۰۰ شکل گرفت و طی دو دهه‌ی پس از آن، به همت او و همکارانش (کسانی مانند چیک‌سنت‌میهایی و کریستوفر پترسون) رشد چشمگیر و شگفت‌انگیزی را تجربه کرده است.
سلیگمن بر این باور بود که روانشناسی بیش از آن‌چه که باید بر بیماری‌ها، اختلال‌ها و ناهنجاری‌ها متمرکز شده است. اما ظرفیت‌های روانشناسی بیشتر از این‌هاست و باید بتوان دستاوردهای روانشناسی را برای ارتقاء کیفیت زندگی همه‌ی انسان‌ها (نه فقط بیماران) به کار گرفت.
خط سلامت : افرادی که به زندگی دیدی مثبت ندارند ، به احتمال بیشتری در معرض افسردگی قرار خواهند داشت.
