
هنگامی که فرزند شما سرفه میکند یا دچار گلودرد میشود، ممکن است او را به سرعت به بیمارستان نزدیک نبرید. در واقع، ممکن است به مدرسه برود و با دوستانش در فضای باز بازی کند. با این حال، سرفه و گلودرد ممکن است علائم پنومونی سرپایی باشد، که یک اصطلاح غیررسمی است که برای یک بیماری باکتریایی شایع استفاده میشود.
به گزارش خط سلامت این شکل خفیفی از پنومونی، یکی از عفونت های تنفسی جدی که ریهها را تحت تاثیر قرار میدهد، است. اگرچه پنومونی سرپایی در کودکان لزوماً نیازی به مراجعه به بیمارستان ندارد، اما مهم است که به موقع درمان شود.
پنومونی سرپایی چیست؟
پنومونی سرپایی که به عنوان پنومونی آتیپیک نیز شناخته میشود، نوعی عفونت ریه است. این شکل خفیفی از پنومونی است که اغلب کودکان را تحت تاثیر قرار میدهد. سالانه حدود 120 میلیون مورد پنومونی در کودکان زیر 5 سال رخ میدهد. این امر منجر به حداقل یک میلیون مرگ در سراسر جهان میشود.
در مورد پنومونی سرپایی در کودکان، اکثر کودکان به اندازهای احساس بیماری نمیکنند که در خانه بمانند یا فعالیتهای خود را متوقف کنند. به همین دلیل به آن پنومونی "سرپایی" میگویند. اما پس از تشخیص، مطمئن شوید که آنها در خانه میمانند، آنتیبیوتیکهای مناسب را دریافت میکنند و به خوبی بهبود مییابند.
چه چیزی باعث پنومونی سرپایی در کودکان میشود؟
پنومونی سرپایی در کودکان بیشتر توسط مایکوپلاسما پنومونیه ایجاد میشود. این نوعی باکتری است که از طریق قطرات تنفسی هنگام سرفه یا عطسه فرد آلوده به آن پخش میشود. برخلاف باکتریهای معمولی، مایکوپلاسما پنومونیه فاقد دیواره سلولی سخت است، که گاهی اوقات آن را در برابر آنتیبیوتیکها مقاوم میکند. این بیماری میتواند هر کسی را آلوده کند، اما بیشتر کودکان 5 تا 17 ساله و بزرگسالان جوان را هدف قرار میدهد.
باکتریهای دیگری مانند کلامیدیا پنومونیه و برخی ویروسها مانند آنفولانزا و ویروس سنسیشیال تنفسی میتوانند باعث پنومونی سرپایی در کودکان شوند.
علائم پنومونی سرپایی در کودکان چیست؟
کودکان ممکن است علائمی مانند اسهال، خس خس سینه یا استفراغ داشته باشند. سایر علائم پنومونی سرپایی در کودکان عبارتند از:
سرفهای که میتواند هفتهها طول بکشد
گلودرد
سردرد
خستگی، به ویژه هنگام انجام ورزش یا فعالیت بدنی.
تب خفیف
فرورفتگی قفسه سینه در هنگام تنفس، که نشانهای از تلاش زیاد کودک شما برای تنفس است.
گاهی اوقات تب ممکن است با لرز همراه باشد.
مراحل پنومونی سرپایی در کودکان چیست؟
پنومونی سرپایی در کودکان از مراحل زیر عبور میکند:
دوره نهفتگی، که 1-4 هفته طول میکشد، که در طی آن باکتریها در دستگاه تنفسی بدون نشان دادن هیچ علامتی تکثیر میشوند.
پس از دوره نهفتگی، علائم به تدریج ظاهر میشوند.
سرفه خشک مداوم ایجاد میشود، که اغلب در شب بدتر میشود. ناراحتی قفسه سینه و تنگی نفس خفیف تا شدید نیز ممکن است رخ دهد.
در حالی که پنومونی سرپایی خفیف است، اگر درمان نشود، گاهی اوقات میتواند به پنومونی کامل تبدیل شود. در چنین مواردی، علائم تنفسی بارزتری مانند افزایش سرفه، درد قفسه سینه و مشکل در تنفس مشاهده خواهید کرد. در این مرحله، ممکن است کودک شما نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
در مرحله بهبودی، علائم معمولاً در عرض چند هفته با درمان مناسب بهبود مییابند، اما سرفه ممکن است هفتهها یا حتی ماهها باقی بماند.
پنومونی سرپایی در کودکان چگونه تشخیص داده میشود؟
پنومونی سرپایی در کودکان با شرح حال دقیق پزشکی و معاینه دقیق تشخیص داده میشود.
معاینه سیستم تنفسی ممکن است پنومونی را نشان دهد و پزشک درخواست عکسبرداری با اشعه ایکس از قفسه سینه را میدهد.
نمونههای مخاط از بینی یا گلو برای تشخیص قطعی جمعآوری میشود.
آزمایش خون نیز وجود دارد که میتواند واکنش ایمنی بدن را در برابر مایکوپلاسما بررسی کند.
نحوه درمان پنومونی سرپایی در کودکان چیست؟
درمان پنومونی سرپایی شامل موارد زیر است:
1. درمان علامتی
برای تب، داروهایی مانند پاراستامول و ایبوپروفن ممکن است تجویز شوند. پزشک ممکن است شربت سرفه بدهد و استنشاق بخار را نیز پیشنهاد کند. برخی از کودکان بیماری مجاری هوایی بیش از حد واکنشپذیر دارند، که وضعیتی است که در آن مجاری هوایی نسبت به محرکها بیش از حد حساس هستند. در چنین مواردی، کودک شما به برونکودیلاتور، نوعی دارو که تنفس را آسانتر میکند، نیاز خواهد داشت.
2. درمان قطعی
پس از تشخیص پنومونی مایکوپلاسما، آنتیبیوتیکها تنها درمان موثر و قطعی هستند. یک دوره 5 تا 10 روزه آنتیبیوتیکهای خوراکی معمولاً برای درمان پنومونی سرپایی در کودکان توصیه میشود. گاهی اوقات، میتواند بیش از 10 روز طول بکشد.
3. درمان در موارد شدید
برخی از کودکان ممکن است به حمایت تنفسی به شکل اکسیژن، حمایت تهویه غیرتهاجمی یا تهاجمی نیاز داشته باشند. این عفونت میتواند به خط اول آنتیبیوتیکها مقاوم باشد و ممکن است به آنتیبیوتیکهای قویتر برای مدت طولانیتری نیاز داشته باشد. اگر به پنومونی شدید تبدیل شود، ممکن است یک دوره استروئید تجویز شود.
4. اقدامات بهداشت فردی
پس از شروع آنتیبیوتیکها، احتمال انتقال بیماری توسط فرزند شما به شما یا سایر اعضای خانواده کمتر است. با این حال، مطمئن شوید که آنها دستهای خود را به درستی میشویند و هنگام سرفه یا عطسه آرنج خود را میگیرند.
همچنین، مطمئن شوید که کودکان شما در مورد ایمنسازی خود به روز هستند تا به محافظت از آنها در برابر سایر عفونتها کمک کنید.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است